İstanbul’da şu sıralar oynanmakta olan UEFA 2019 Süper Kupa Finali’nde ilginç bir olay yaşandı. İnanılmazı yapan, bunu da çektiği videolarla paylaşan Türk YouTuber, Deli Mi Ne? kanalının sahibi Fester Abdü maç sırasında sahaya atladı. Güvenlik görevlilerini bir süre peşinden koşturan Abdü daha sonra düşerek yakalandı. Bu da kanalının konseptine uygun en güzel içerik olmuş oldu ona… :D
İkinci darbe paniği: Peak Games
Türk televizyonlarının reklam tarihine adını altın harflerle yazdıran bir reklam kampanyası oldu Peak Games‘in işi. Helal olsun dedirtti herkese. Ama bir yandan da ikinci darbe paniğini yaşattılar. Bu da akılda kalıcılığı tetikler tabi. Ama gözüme takılan bir negatif yön var tabi ki. Böyle bir reklamın sonucunda websitesine erişimin kapanması… Yani sunucu şişti, trafik yoğunluğu yaşandı ve siteye erişim mümkün olmadı. Mobilde patladı site resmen. Birkaç dakika sonra masa üstünde daha net görebildim her şeyi. Keşke bu yön ile de ilgili altyapı güçlendirilseydi… Ama olsun sağlam bir çalışma oldu. Tebrik etmek gerek…
Peak Games, Türkiye menşeili merkezi İstanbul’da bulunan bir yazılım-teknoloji şirketi. Yaptıkları mobil oyun ve uygulamalarla söylenene göre şu ana kadar dünya çapında 300 milyon kullanıcıya erişmişler. Toy Blast, Toon Blast gibi adını sıkça duyduğumuz oyunların oluşturucuları aslında. Geçtiğimiz yıllarda bazı oyunları Zynga Game’e sattılar. Okuduğum bir haberde anlaşma bedeli olarak 100 milyon $’lık nakit ödeme yazıyordu. Sağlam para.
Velhasıl, bi’ tık daha büyüyerek dünyaya daha da fazla açılmayı hedefleyen şirket, iş başvuruları için böyle bir reklam vermeyi tercih etmiş. Big Data’dan tasarımcıya, müşteri temsilcisinden insan kaynaklarına, yazılımcıdan birçok alana kadar iş ilanı yayınlamış internet sitesinde. En yakın sürede başarılı kişileri ekibe katıp daha da büyük iş yaparlar bu azimle.
Neden mi?
Yine 4 aylık bir ara ve ben buradayım. Selamun aleyküm. Artık yazmak aklıma geldiğinde yüz bulamıyorum kendimde. Buraya hak ettiği önemi ve değeri göstermiyorum sanırım. Kafama dank ettikçe yazdığımı az çok biliyorsunuz, eski yazılarımda sık sık dile getirirdim. Fakat bunu bir türlü eyleme dökemiyordum. Nitekim bugün yüksek bir kararlılıkla harekete geçmem gerektiğine kanaat getirdim. Yalnız kararlılığım harekete geçmeye kanaat getirmek. Eyleme dökmek değil. Bi’ boşluk bulduğum gibi yaparım dedim ve çok şükür yazıyorum. Neyse, giriş safsatasını geçtiysek başlayalım mı? Continue Reading
Kendin ol; be yourself!
Selamun aleyküm! Nasılsınız ey cemaat-i müslimin? Biliyorum, uzun bir zamandır yine yoktum. Kafama koyduğum şeyleri yapmak konusunda bazen aylar, yıllar kadar gecikebiliyorum. Ama işte meşgale var diye hep. O meşgaleler zaten kafaları pırıl seviyede tuttuğu için buradaki terapiye ihtiyaç kalmıyor gibi bir durum ortaya çıkıyor. Öyle olunca biliyorsunuz ki yazı yazamıyorum. Yani az çok anlamışsınızdır artık buraya yazı yazmak için gelme sebeplerimi. Gündem yoğunsa ben buralara çok yakınımdır… Çok dağılmadan, lafı da çok uzatmadan konuya dönelim. Bilirsiniz, tarz olarak genelde gördüğü ya da işittiği şeyi konu belirleyip yazan biriyim. Bir arkadaşımla dertleşirken söylediği bir cümlenin rüzgarı attı beni buralara. “Zor ya insan ilişkileri. Bi’ de herkes kendi olamıyor…“ Continue Reading
Kaynak-mesaj-alıcı paradoksu
Selamun aleyküm ihtiyarlar. N’aaaber? Ramazan geldi, biraz durağan bende işler. İşler dediğim hem şu sigortalı-maaşlı olan hem de yaşamsal döngü. Gece 12-1 sularında uyuyup sahura kalkıyorum. 2 saat mis gibi uyku çekmeme rağmen, sahurda yatıp aldığım 6 saatlik uyku bana dengesizlik getiriyor. Gün boyu esniyorum. Hayır beni tanıyanlar bilir, ben daima esnerim ama onun şu an konumuzla hiç alakası yok…
E diğer işe gelecek olursak da magazin Ramazan ayında ne kadar hızlı olabilir ki dememiz yetiyor. İş demişken, geçen bi’ habere falan mı ne giderken yolda aklıma geldi birden. Ne geldi diye soruyorsun, biliyorum. Yaklaşın; anlatıyorum… Continue Reading
Gülümsemek üzerine…
Adeti oldu artık buranın böyle giriş; selamun aleyküm… Nasssınız? İzin günümde evde boş boş vakit geçiriyorum ben de n’aaapim… Gün içi aktiviteler boş olsa da aslında kafa dolu. Birkaç şey takıldı kafama, cidden merak ettim. Bugüne kadar YouTube kanalları gibi sizlerden yorum, beğeni, geri bildirim vs. hiç istememiştim. Sanırım bu yazıda merakımı gidermek ve sorunları görebilmek adına böyle bir şeye başvurmam gerekecek. 2012 yılından beri, 6. yılı dolacak blogun, namütenahi bir şekilde bana katlanıp yazılarımı okuyorsunuz. Daima sizlerden gelen bir şey olmadan, kafama dank ettikçe yazdım. Ama bu sefer sizlerden bu yazıyı okuduktan sonra kendiniz için biçtiğiniz bir pay varsa benimle paylaşmanızı rica ediciiim. Neticede 3-5 avuç insan takılıyoruz burada, sizlerin de beni kırmayacağını düşünüyorum… Continue Reading
Askerlik Hatırası – 1
Ssselamun allleyküm! N’aaabıyonuz? Ben mesela bu satırları yazarken ofiste çalışıyorum. Daha doğrusu mesai saati içerisinde olduğum için çalışıyor görünüyorum. Malum Miraç Kandili, mübarek olsun, magazinsel mevzular dinlendiriliyor… İş falan erken bitince dedim unuttuğum bi’şey vardı, ona bi’ el atayım. Başlıktaki “1” konusu ise muamma ama enazından acemilik ve usta birliği olarak ayırsam bile 2 yazı çıkar ki bence çıkmalı. Biliyorsunuz beni, çok konuşan ama az yazan biriyim. Yazılarla sıkmayayım sizi…
Bu yazıyı 1 ay önce yazmış olsam biraz daha anlamlı olurdu da şu sıralar da bir yıldönümü geçmek üzere. 14 Nisan da yemin törenimizin 1. yıl dönümü. Acemiliğe başlayalı zaten oldu, ustaya adım atalı da 1. yılı dolduruyor. Zaman ne çabuk geçiyor be. Neyse… Continue Reading
La Casa de “Blog”
Selaaamun aleyküüümmm… Otobüs kapısı misali besmele çeken teyzeler gibi “Bisssmillah…” diyerek başladım bu yazıya. Hoşgeldiniz sayın eski ve yeni dinleyenler… Gördüğünüz üzere 8 Ağustos 2016’dan bu yana hiçbir şey yazmamışım. Mikemmel bir tablo diyemiyorum şelale sever dayımız gibi… Beni -siz eskiler- bilirsiniz, yazıya girmeden önce Allah’ın selamını verir öyle başlarım. Selamı verdik, sıra özette. Spoiler veriyorum; bu yazıda malum dizi hakkında bir gram bir şey bulunmamaktadır. Neden bu başlığı attın yavşak diye soranlarınız olacaktır. Yavşak diye sormazsanız iyi de… Neyse; son günlerde ota boka bu isimli konseptler yaptıkları için bu geldi aklıma. 19 ay sonra bloga ilk defa yazı yazıyorum ne başlığı atabilirim diye düşünemedim haliyle. Olsa olsa ihanet senaryosu olur. Nitekim biliyorsunuz ki burası benim için evlat gibiydi. Kah ağladık, kah güldük. Kah sevindik, kah ihanete uğradık. Birincilik alıp ödülle de taçlandırdık. Amma velakin ben burnu doğrultamadım son yıllarda işte… Continue Reading
Yalan söyleme bana…
Selamun aleyküm! Aleyküm selam demişsinizdir inşallah, ayıp yahu Allah’ın selamını verdik. N’aaabıyonuz? Ben karışık. O değil de şey, ben mezun oldum biraz. İzmir’deki zahmetli üniversite öğrencilik hayatım son buldu. Bursa’ya döndüm. Özüme sözüme döndüm, doğruyu yanlışı gördüm; aslan gibi geri döndüm! Son yazının üzerinden aşağı yukarı 2 ay geçmiş. Son yazı dediğim de şu kafamdan geçenleri yazdığım yazı. O kadar çok şey birikti ki… Arka arkaya eklesem hepsini buradan köye yol olur misali. Anlatabilecek miyim ondan da emin değilim ya; neyse… Continue Reading
İki teker dört tekere eşittir
Türkiye’de araç kullanımı ciddi bir problem teşkil etmekte. Artan trafik kazaları, alkollü araç kullanımı ve trafik cezalarının yanı sıra motosiklet sürücülerinin yaşadığı sıkıntılar ciddi artış göstermekte. Binek araç sürücülerinin yollarda yok saydığı motosiklet sürücüleri, her gün onlarca kazadan kıl payı kurtuluyor.
Şehirleşmenin artmasıyla hızlı nüfus artışına paralel olarak trafikte de araç sayısı çoğalıyor. Özellikle büyük şehirlerde tutkunlarının yanı sıra trafikten kurtulmak isteyen çoğu kişi motosiklet kullanmayı tercih ediyor. Motosiklet tehlikeli bir taşıt olarak nitelendirilse de aslında yayaları ve trafiği rahatlatan, binek araçlara oranla çevreci bir ulaşım aracı. Ne yazık ki bu durumun aksine olaylar yaşanmakta. Continue Reading