Beklersen gelmez…
“Velhasıl, yalnızız kardeşim…” Bu söz, karşısında kelimelerimin kifayetsiz kaldığı canımın içi Hasene’ye ait. Kızla o kadar güzel konuşuyorum ki, istemese de iyi şeyler dedirtiyor bana. Hak ediyor da. Öyle şeyler söylüyor ki… Ya içimi okuyor, ya içimi eritiyor… 🙂
Futbol bilgisine aşık olduğum, yazdıklarının beni tavladığı bir dünyada yaşıyoruz arkadaşlar. Pazar günü konuşuyorduk yine, çok özledikten sonra uzaktaaan uzağa sohbet ederek hasret gideriyorduk. Shangai’da şuan, dile kolay. İşte bi’ yandan da ben uyurken döktürdüğü sözlere göz gezdiriyordum. Siz söyleyin bana, bir insan evladı bu denli mi dem vurur gerçeklerden? Böyle mi tam isabet atış yapar feleğin sillesine?
“Beklemezsen de gelmez.
Lakin bazen ”bekle geleceğim” dedikleri de görülmüştür.
O ayrı bir mevzuu.
Bi zamandan sonra gelseler de bir gelmeseler de.
Velhasıl yalnızız kardeşim.“
“Şimdi sen sanıyorsun ki,
kaçarsam kovalar,
seviyormuş gibi yaparsam alışır,
sevmiyormuş gibi yaparsam vazgeçemez,
böyle böyle tava gelir.
yanılıyorsun kardeşim, her seferinde ayrı ayrı ofsayta düşüyorsun.
Bir sefer dürüst olmayı denemek,seviyorsan adam gibi söylemek,ha sevmiyorsan da ne istediğini açık açık anlatmak bu kadar mı zor.
Amacın bir kere de gol atmak olmasın canım kardeşim.
Sevgi,bu kadar ucuzlaşmasın.“