Dolu olan kalp daha değerli

Yazıya affınıza sığınarak başlıyorum. Devam etmekte olan, içinde görevli olarak bulunduğum sosyal sorumluluk projemiz ve 2 haftalık vize maratonu sebebiyle 2 hafta kadar boşladım burayı. Yazmak istediklerimi blog yerine ‘miniblog’ olan twitter‘da yazmayı tercih ettim; ki öylesi daha kolay ve rahat oldu o kargaşanın içindeyken…

Benim evin salonunda tam çaprazda duran ve tüm salonu çok iyi şekilde gören bi’ ikili koltuk var. Biraz eski ama keyfi çok gıcır. Yatsan kalkamazsın, o derece. O koltuğun bir başka değeri de ‘fikriyat’ meselesi bizde. Klasiktir, Cemo kafasına estikçe çıkar bana gelir. Gelmeden önce maksimum 5 saniye sürecek bir telefon görüşmesi yapılır, sonra oturulur o koltuğa konuşulur, dertleşilir, televizyon izlenir falan. İşte yine bu akşam bir şeyler konuşurken konu konuyu açtı, muhabbet başlıktaki ana düşünceye geldi. Bir erkek bir kadının kalbindeyse o erkek çok değerli imiş!

0 Like

48 Views

Kızlar dengesiz mi? Evet mi? Evet!

Uzun süredir kafamda dönüyor bazı düşünceler, her zaman olduğu gibi yani. Aycan sürekli yakınıyordu “biz kızlar neden badboys’lara hayran oluruz la” diye diye. Konu bu: kötü oğlanlar. Hacamat, bu hatun kısmı niye böyle? Yani bir tek ben düşünmüyorumdur herhalde bu konuyu ha? Hadi ama kamooon! Ya siz kızlar, diyeceğiniz ya da demek istediğiniz bir şeyler var mı? Niye oğlum niye? Sizi sevmeyen dangalakların peşine niye koşuyorsunuz? Bir kısmınız aklı götüne kaçmış, öyle geziyor. “Sana sevgisini veren şey sol göğüsünün hemen altında” lafını yanlış anlamış bağzı hanım kızlarımız ki, göğüsün altı olarak karın kasları ve baklava akıllarına düşmüş. Kışt ulan kışt!

0 Like

56 Views

“Sevecek beni, çok sevecek” derken…

Uzun süredir yazmadığımın farkındayım. Hem aklımdan hem de davranışlarımdan seziyorum bunu. İçimde öyle bir sıkkınlık ve bunalmışlık var ki, zor dayanıyorum. Çok zor… Çünkü yazı için her zaman laps diye fotoğraf ve isim bulabilen ben, küfür ettim. Evet evet ettim. Ederek de buldum. Fotoğrafı aldığım kaynak sitenin sayaç istatistiklerine baksa sahibi kim bu gerizekalı der. Kafamı si*eyim yazdım ve aradım. Google da benimle aynı kafada olacak ki karşıma bunu çıkardı. Helal! İsmi bulma meselem de çok garip. İçimdeki dert bir yana, dinlediğim şarkı etkili oldu. Çok sardım bu şarkıya bu hafta. İçindeki bir sözü tam başlık düşünürken işittim kulaklığımın derinlerinden: “… sevecek beni, çok sevecek derken…“

Şarkı, laptopun ışığıyla aydınlanan koyu karanlık bir oda, dertler derya. Her şey hazırsa o halde başlayalım yazmaya değil mi ama? Dert ki ne dert…

0 Like

52 Views

Ne yapayım ki ben şimdi?

Canlılar doğada yaşıyor. E her canlı da kendi doğası gereği kendine özgü davranışlar sergiliyor. Bu davranışlar aynı tür içinde bile farklılık gösterebiliyor. İnsan olarak aynı tür olsalar da Ali ile Ahmet’in kendilerine özgü olan farklı davranış sergilemeleri gayet aşikar.

Baba olay öyle bir şey ki, farklıyım ya. Kendime özgüyüm. Tipi karikatür gibi olan insanlar var ya, onlar farklı olur biraz; tipim haricinde yaşamım öyle benim işte. Karakterim öyle. Değiştiremeyiz ki değil mi? Herkes kalkıp da “takma be oğluuum” diyor bana. Ulan benim olayım bu. Takıyorum. Sayıyorum, görüyorum, fil gibi hafızayla hatırlıyorum, unutmuyorum, soruyorum, sorguluyorum, merak ediyorum, araştırıyorum. Özünde ise içimi rahatlatıyorum. Ben böyleyim. Ne kendimi sorgularım lan niye böyle yapıyorum? diye, ne de başkasına düşer bu.

0 Like

50 Views

Umursamazlık mı? HAH!

İnsan oğlu öyle garip bir yapıya sahip ki… En basitinden ben, her an kendime şaşırıyorum. Beynen ve kalben kendime hükmetmem gerekir değil mi? Bazen bunu yapamıyorum. Kalbimden geçen ve aklımın, mantığımın doğru dediği şeyleri yapmıyorum. Neremle kontrol ediyorum kendimi, kaderimi? İnanın hiç bilmiyorum. Sadece o an nasıl yaşamak geliyorsa içimden öyle yaşamaya çalışıyorum.

Kimi zaman gurur yapıp ağır davranmaya kalkıyorum ya… İşte o zaman en komik olaylar oluyor. Oğlum ben yapamıyorum lan öyle şeyler. Fazla gurur göte vurur bende. Korkarım ağbi bir şey olacak diye. Ters teper belki, olmadık karşılık gelir falan diye korkarım, çekinirim. Karşımdaki insanın nabzına göre şerbet veririm hep. Alttan almaya alışık bir yapım var n’aparsın…

0 Like

52 Views