Etiket: acı

Bencillik mi? Ooo aldın bir dal!

bencillik-ve-mutlulukHer zaman mutlu olacağız diye bir kaide yok. Mutluluğumuzu biz sağlıyorsak kendimize, mutsuzluğu da yine biz sağlarız elbet. Hatta kendimize mutsuzluk yaşatmayı en iyi biz biliriz! Ama işte bardağın dolu tarafından bakarsak bu mutsuzlukların sebebi hep başka insanlar oluyor. Klasmanları bencillik olan insanlar.

Bencil insanlar duygu sömürürler. Kan emerler. Mutluluk içerler. Hazımsızlık yapmaz tabi bünye, mutlu edenin de bi’ güzel ağzına sıçarlar, sefaları olsun! Olsun, biz mutlu insanlarız ya illa bir yerden mutlu olma formülü uydurur sıyrılırız kötü durumdan değil mi? Değil! Artık değil. Fırsat vermemek lazım. Gerçi bunların fırsata bile ihtiyacı yok, sadece yakınlarında olmanız yeterli. Çünkü gözleri kör ve hiçbir zaman düşünceli hareket edemiyorlar…

Neticesi aynı hepimizin…

deep-oceanNe yaparsak yapalım, ne için çabalarsak çabalayalım hepimizin neticesi aynı. Hayat koşuşturmacasında beyaz kefen, musalla taşı ve kara toprağa sarılı bedenimiz… Özlü sözler hep bilindik olaylar üzerine düşünülerek söylenen şeyler, bu durum için de var bi’ tane. “Oyun bitince şah da piyon da aynı kutuya konur.” diye. Bi’ gün yine dizi izlerken farklı bir çeşidine rastladım; “Oyun bitince kral da kuklası da aynı kutuya girer.” idi. Neticesi aynı yol yine.

İslam dininde Hac ibadeti 5 şarttan biri bilirsiniz. Aslında orada ihrama girmek ve Arafat’ta durmak bir nevi bu eşitliği ve hepimizin neticesinde gideceği yerin ve alacağı halin aynı olduğunu göstermek. Herkes kefen gibi beyazlar içerisinde, mahşer günü gibi kalabalık. Ne farkın var yanındakinden? Yanında sanatçı veya politik bir devlet büyüğü de olabilir. Seninle şuan olduğu gibi o zaman da aynı durumda, eşit. Neticelerimiz aynı…

Aslında biz hiç iyi değiliz…

dertli-insanMerhaba sayın dinleyen. Evet, hayli uzun zaman oldu yazmayalı. Yazacak şey olmamasından değil, kafamı toparlayamamış olmamdan. O kadar çok fazla şey yaşadım halbuki. Ama bir çizgim vardı bu blogda. Kişisel blog olmasının ötesinde ruhumu ve kafamı dinlendiriyordum burada. Yine öyle olacak. Günah çıkartır gibi dökeceğim içimi. Belki yine bir nebze de olsa kendini bulursun.

Aslında biz hiç iyi değiliz diyorum, biz dediğimde de benim kafadan olan bizlerden bahsediyorum. Acıyı bilen, acıyı tattığında sudan çıkmış balığa dönmeyen bizler. Her duyguyu yaşamış insanlarız biz. Kimisi gelip çok sevmiş, el üzerinde tutmuş; kimi de gelip ağzımıza sıçmış, itin götüne sokup çıkartmış. E işler çok uzun süre kötü gidince de kötüye endekslemişiz kendimizi. İki dakika güzel anımız olsa, hoş dakika geçirsek şüpheye düşeriz. 

Umursamazlık mı? HAH!

riza-kocaoglu-kaybedenler-kulubuİnsan oğlu öyle garip bir yapıya sahip ki… En basitinden ben, her an kendime şaşırıyorum. Beynen ve kalben kendime hükmetmem gerekir değil mi? Bazen bunu yapamıyorum. Kalbimden geçen ve aklımın, mantığımın doğru dediği şeyleri yapmıyorum. Neremle kontrol ediyorum kendimi, kaderimi? İnanın hiç bilmiyorum. Sadece o an nasıl yaşamak geliyorsa içimden öyle yaşamaya çalışıyorum.

Kimi zaman gurur yapıp ağır davranmaya kalkıyorum ya… İşte o zaman en komik olaylar oluyor. Oğlum ben yapamıyorum lan öyle şeyler. Fazla gurur göte vurur bende. Korkarım ağbi bir şey olacak diye. Ters teper belki, olmadık karşılık gelir falan diye korkarım, çekinirim. Karşımdaki insanın nabzına göre şerbet veririm hep. Alttan almaya alışık bir yapım var n’aparsın…